Φαινομενικά λέω, διότι κυρίαρχο στοιχείο σε αυτό το δρόμο που είναι ο πιο εμπορικός της Έγκωμης και ένας από τους εμπορικότερους της Λευκωσίας, παραμένει το αυτοκίνητο. Πρώτη μέριμνα των σχεδιαστών του δρόμου ήταν η παροχή όσο το δυνατό πιο πολλών χώρων στάθμευσης για τα αυτοκίνητα ώστε οι πελάτες των καταστημάτων να μη κουράζονται να περπατούν 50-100 μέτρα. Το πλάτος του δρόμου είναι για τρεις λωρίδες αυτοκίνητων, όμως στο πιο μεγάλο μήκος του η μεσαία λωρίδα δεν είναι προς χρήση, εφόσον είναι διαγραμμισμένη με διαγώνιες ρίγες. Επομένως, ο διαθέσιμος χώρος κατανεμήθηκε ως εξής: 3 λωρίδες για τη κυκλοφορία των οχημάτων, 2 λωρίδες για στάθμευση και στο τέλος σε ότι έμεινε κατασκετάστηκε πεζοδρόμιο, στην καλύτερη περίπτωση δύο μέτρα πλάτος.
Επειδή όμως οι διαθέσιμοι χώροι στάθμευσης είναι λιγότεροι από τα οχήματα που σταθμεύουν και επειδή πολύ λίγοι είναι διατεθειμένοι να περπατήσουν λίγα μέτρα παραπάνω, τα πεζοδρόμια επιστρατεύονται για τη στάθμευση αυτών που περισσεύουν. Αν, επιπρόσθετα, συνυπολογιστεί ότι χώρο στα πεζοδρόμια διεκδικούν και διαφημιστικές πινακίδες, σκουπιδοτενεκέδες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, η κατάσταση για τους πεζούς παραμένει το ίδιο τραγική, όπως και πριν.Φυσικά οι αρμόδιοι θα που ότι έκαναν το καθήκον τους. Σχεδίασαν υποδομές θα πούν και για τους πεζούς, προνόησαν για ανάπηρους σε καροτσάκια και για τυφλούς. Θα είναι και περήφανοι γι αυτό. Όμως τα γεγονότα τους διαψεύδουν.
