Πόσο χρησιμοποιείτε τα πόδια σας για να πάτε στον προορισμό σας; Υποθέτω ότι, αν είστε αρτιμελείς, δεν μεταφέρετε παιδί με αμαξάκι, ή δεν κουβαλάτε κάτι βαρύ, θα απαντήσετε ότι κάπου κάπου περπατάτε. Όπως ο μέσος Κύπριος, το πιο πιθανό είναι ότι για να πάρετε το ψωμί σας ή την εφημερίδα σας από τον πιο κοντινό φούρνο ή περίπτερο, παίρνετε μαζί σας και το αυτοκίνητό σας. Αν σας ρωτήσει κάποιος γιατί χρειάζεστε το αυτοκίνητο σας για μια διαδρομή 200-300 μέτρων, είμαι βέβαιος ότι θα επικαλεστείτε την έλλειψη επαρκούς υποδομής πεζοδρομίων και εν μέρει θα έχετε δίκαιο.
Αν, έχετε πρόβλημα κινητικότητας (είστε ηλικιωμένος, παιδάκι, ανάπηρος, τυφλός, άρρωστος ή έγκυος) τότε το περπάτημα είναι σχεδόν αδύνατο. Αν όχι, προσπαθείστε να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση ενός τέτοιου ατόμου. Την επόμενη φορά που θα περπατήσετε μια μικρή απόσταση φανταστείτε ότι είσαστε σε αναπηρικό καροτσάκι ή ότι σύρετε αμαξάκι με το μικρό παιδί ή εγγόνι σας. Προσπαθείστε να χαράξετε την πορεία που θα πάρετε και αναλογιστείτε επίσης πόσο αργά θα μπορέσει να διαπραγματευτεί την πορεία του ένας ανάπηρος ή ένας ηλικιωμένος. Μετά σκεφτείτε ότι τέτοια άτομα υπάρχουν, κατά πάσα πιθανότητα, στην οικογένειά σας. Ο πατέρας, ο παππούς, το μικρό εγγονάκι, η σύζυγος σας που μεταφέρει την κόρη σας μέσα στο αμαξάκι. Σκεφτείτε πόσες φορές θα έχουν βρίσει τις αρμόδιες αρχές, τους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων που έχουν σταθμεύσει στο πεζοδρόμιο, τον καταστηματάρχη που έχει φράξει το πεζοδρόμιο με τη ταμπέλα του υποστατικού του, ή τον εργολάβο που έχει εναποθέσει τα οικοδομικά υλικά στο πεζοδρόμιο.Μήπως άραγε έχει έρθει η ώρα που ο πολίτης θα πρέπει να επαναστατήσει; Μέχρι πότε ο Κύπριος θα ανέχεται να του στερούν αυτά που οι πλείστοι Ευρωπαίοι πολίτες θεωρούν ως αυτονόητα; Εφόσον το κράτος (κεντρική κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση) αδιαφορούν ή αδυνατούν να εφαρμόσουν τις αρχές σχεδιασμού του αστικού περιβάλλοντος με επίκεντρο τον άνθρωπο, δεν θα έπρεπε ο καθένας μας ατομικά ή και συλλογικά να αντιδράσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου